Murphy ma rację ... niestety

Pracując, można wiele dowiedzieć się o ludziach, a szczególnie o klientach. Jacy są, czego chcą, itp. Z czasem wiemy coraz więcej, a czasem wystarczy przeczytać kilka praw Murphy’ego i wszystko staje się jasne.

Osiem praw szanownego klienta.

  1. Klientowi nigdy nie przyjdzie na myśl ile kosztuje projekt, tylko ile można na tym projekcie zaoszczędzić.
  2. Jeżeli udało Ci się wprowadzić w programie, wymagane przez klienta poprawki, wtedy on z nich zrezygnuje.
  3. Żaden klient nie wie czego właściwie chce.
  4. Każdy klient wie dokładnie czego nie chce.
  5. Żaden klient nie chce tego co masz już gotowe.
  6. Nie wie także co chciałby mieć zamiast tego.
  7. Klient, który najmniej płaci marudzi najwięcej.
  8. Klient żąda największych zmian dokładnie wtedy, kiedy produkt jest już gotowy.

Prawa ogólne.

  • Na polecenie “Napisz Tak lub Nie” użytkownik wpisuje “Tak lub Nie”.
  • Na polecenie “Wciśnij ENTER” użytkownik wpisuje “ENTER”.
  • Na polecenie “Naciśnij dowolny klawisz” użytkownik naciska klawisz SHIFT, ESCAPE, albo przycisk zasilania.
  • Jeżeli napiszesz procedurę, która zapobiega pojawianiu się błędnych wartości, to zawsze znajdzie się użytkownik, który ją pominie.
  • Jeżeli istnieją 4 różne możliwości doprowadzenia programu do krachu i wszystkie 4 zablokujesz, wtedy użytkownik znajdzie piątą metodę.
  • Nie ma programów całkowicie idiotoodpornych.
  • Program oddany użytkownikowi w piątek wraca do autora w poniedziałek.
  • Na pierwsze 90% programu potrzeba 10% przeznaczonego na jego realizację czasu.
  • Pozostałe 10% programu wymaga 90% przeznaczonego na jego realizację czasu.
  • Rozpoczynasz zawsze od pozostałych 10%.
  • 10%, od których rozpoczynasz pracę stanowią te procedury, które w ostatecznym rozrachunku zostaną usunięte na życzenie klienta.
  • Jeżeli nie wiesz co czynisz, rób to w sposób elegancki.
  • W zespole programistów każdy ma genialny plan rozwiązania problemu. Wszystkie plany się wzajemnie wykluczają i żaden nie prowadzi do poprawnego rozwiązania.
  • Liczba osób w zespole programistycznym ma tendencje wzrastające niezależnie od ilości pracy.
  • W każdym programie błędy wykazują skłonność do występowania w tym miejscu, które sprawdzasz jako ostatnie.
  • Każdy program, który się dobrze zaczyna, kończy się źle.
  • Program, który zaczyna się źle, kończy się przerażająco.
  • To co wygląda łatwo jest trudne.
  • To co wygląda trudno jest niemożliwe.
  • To co wygląda na niemożliwe potrafi rozwiązać nawet twoja teściowa i to bez pomocy komputera.
  • Każdy programista przybywający z innego miasta jest fachowcem.
  • Idealny fachowiec wie absolutnie wszystko o niczym.
  • Nie wierz w cuda - zdaj się na nie.
  • Każda formuła i każda stała muszą być traktowane jako zmienne.
  • Prawdopodobieństwo wydarzenia jest odwrotnie proporcjonalne do życzenia.